اثر کاربرد برگی ۵-آمینولولینیک اسید بر رشد و برخی فاکتورهای فیزیولوژیکی و عملکرد فلفل شیرین (capsicum annuum l.) در شرایط تنش خشکی

به منظور مطالعه اثر 5- آمینولولینیک اسید بر برخی پاسخ های فیزیولوژیکی فلفل شیرین(capsicum annuum l .cv. red bell pepper) تحت تنش خشکی آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در گلخانه انجام شد. این آزمایش با دو فاکتور 5-آمینولولینیک اسید در چهار غلظت 0، 25/0، 5/0 و 1 میلی-مولار و تنش خشکی در سه سطح در حد ظرفیت مزرعه، 60% ظرفیت مزرعه و 30% ظرفیت مزرعه به اجرا در آمد. کاربرد خارجی (اسپری برگی) 5-آمینولولینیک اسید در مرحله سه الی چهار برگی توانست فلفل را در برابر تنش خشکی محافظت کند که این اثر حفاظتی به تنظیم آنزیم های آنتی اکسیدانی مربوط می شود. کاربرد 5-آمینولولینیک اسید بر میزان عملکرد، فنل کل، قند محلول، فعالیت آنزیم های پلی فنل اکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز، غلظت رادیکال پراکسید هیدروژن و شاخص های سطح برگ، شکل میوه، عملکرد و مقاومت به تنش اثر داشته است. تنش خشکی محتوای فنل کل، قند محلول، رادیکال پراکسید هیدروژن، فعالیت آنزیم های پلی فنل اکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در برگ ها را افزایش داد، هر چند که پارامترهای رشدی را کاهش داد. به این ترتیب می توان اظهار داشت که تیمار گیاه فلفل با 5-آمینولولینیک اسید می تواند فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و ترکیباتی چون قند محلول و فنل کل بهبود بخشیده و اثر تنش خشکی بر پارامترهای فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی را تعدیل نماید.